بازنویسی «ریچارد سوم» ۷ سال طول کشید/ شخصیتی که منفور می ماند
تاریخ انتشار: ۱۳ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۵۰۸۹۰۹
حمیدرضا نعیمی نویسنده و کارگردان نمایش «ریچارد» که این روزها خود را برای اجرای عمومی در تالار وحدت آماده می کند درباره نوع نگاه و رویکردی که در اقتباس از نمایشنامه «ریچارد سوم» اثر ویلیام شکسپیر داشته است به خبرنگار مهر گفت: یادم نمی آید که تا به امروز نمایشی را روی صحنه برده باشم یا نمایشنامه ای را نوشته باشم که ضرورت اجرای آن را با توجه به شرایط اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی جامعه خودم، مدنظر قرار نداده باشم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی با ذکر توصیه ای از زنده یاد استادمحمد یادآور شد: استادم محمود استادمحمد به من گفت اثری را بنویس که اگر روزی خوانده شد و یا روی صحنه آمد، بگویند که جای خالی این اثر احساس می شد. این بزرگترین درس و پندی است که موقع نوشتن نمایشنامه یا کار کردن یک اثر نمایشی به آن توجه می کنم.
این نویسنده و کارگردان تئاتر افزود: نمایشنامه «ریچارد سوم» یکی از پراجراترین آثار شکسپیر و در عین حال چالش برانگیزترین اثر وی برای دراماتورژ، کارگردان و بازیگر است و همه بازیگران بزرگ آرزو دارند که ایفای نقش بسیار جذاب و پرچالش ریچارد سوم را که در عین حال شخصی آنتی پاتیست است، در کارنامه کاری خود داشته باشند.
استادم محمود استادمحمد به من گفت اثری را بنویس که اگر روزی خوانده شد و یا روی صحنه آمد، بگویند که جای خالی این اثر احساس می شدنعیمی با بیان اینکه در اقتباس از نمایشنامه «ریچارد سوم» بیشتر از اینکه به مقوله فرم توجه داشته باشد روی قدرت اصلی داستان شکسپیر توجه داشته است، اظهار کرد: نمایشنامه «ریچارد سوم» جزو اولین نمایشنامه های نوشته شده شکسپیر و اولین نمایشنامه حماسی - تاریخی وی است که به شدت ملالت انگیز و خسته کننده و در جاهایی بر خلاف آثار دیگر وی نظیر «مکبث» و «هملت»، غیر دراماتیک است که دلیل آن این است که شکسپیر در نمایشنامه «ریچارد سوم» خود را ملزم به تاریخ نویسی دانسته و شخصیت ها و اتفاق ها را بدون تغییر در اثر آورده است.
وی ادامه داد: البته شکسپیر برای کریه و منفور بودن شخصیت ریچارد از هیچ چیز فروگذار نبوده و حتی شخصیت مکبث هم که شخصیتی آنتی پاتیک است در پایان شخصیتی سمپاتیک می شود ولی تا پایان نمایش «ریچارد سوم» لحظه ای نیست که مخاطب به شخصیت ریچارد کوچکترین حقی را بدهد. با وجود اینکه ویلیام شکسپیر توانایی خلق کاراکتر چندبعدی را دارد، شخصیت ریچارد را تک بعدی خلق کرده است. ریچارد تا پایان نمایشنامه خود را انسانی شریر، زشت و بدنهاد معرفی می کند و تا انتها اینگونه قدم بر می دارد. برای من این سوال مطرح بود که با وجود توانایی شکسپیر در خلق کاراکترهای چند بعدی که هنوز هم رشک برانگیز هستند چرا این کاراکتر را در لایه تک بعدی قرار داده است.
نویسنده و کارگردان نمایش «ریچارد» با اشاره به اینکه معتقد است نمایشنامه «ریچارد سوم» برای تمام کشورها و زمان ها است، تاکید کرد: معتقدم در اجرای جدید از این نمایشنامه باید بدون به هم ریختن داستان نمایش نگاهی دیگر را برای خلق کاراکترها مدنظر قرار داد از این رو شخصیت هایی چون ریچارد، لیدی آن، مارگریت، دوک، قاتل ها و پیک در نمایش «ریچارد» کاملا متفاوت از کاراکترهای شکسپیر در نمایشنامه «ریچارد سوم» هستند. به اعتقاد من کاراکترهای «ریچارد» چندلایه و به روزتر از کاراکترهای «ریچارد سوم» و متعلق به ادبیات مدرن و پست مدرن هستند با اینکه ریشه سنتی دارند.
نمایشنامه «ریچارد» اثری دراماتیک است که از لایه های جغرافیایی و زمانی خود عدول کرده و هر نقطه دیگری از دنیا می تواند تعریف پیدا کندنعیمی اظهار کرد: همه این نکات باعث شد تا ۷ سال را صرف بازنویسی نمایشنامه «ریچارد سوم» کنم تا نمایشنامه را بنویسم که مخاطب علیرغم اینکه اثری تاریخی می بیند اما آن را کاملا دراماتیک دریافت کند. نمایشنامه «ریچارد» اثری دراماتیک است که از لایه های جغرافیایی و زمانی خود عدول کرده و هر نقطه دیگری از دنیا می تواند تعریف پیدا کند.
این هنرمند تئاتر درباره اینکه در مقوله اقتباس از نمایشنامه «ریچارد سوم» تا چه حد به موضوع فرم در اجرا نیز توجه داشته است، توضیح داد: اگر روزی نمایشنامه «مکبث» و «هملت» را روی صحنه ببرم بیشترین نگاهم در اقتباس از این آثار، نگاه فرم است چون آثار شکسپیر که همچنان بر درام نویسی جهان سلطنت می کند، لایه های بسیاری دارد و شکل و اندیشه شکسپیر همچنان در این آثار بی نظیرند.
کارگردان نمایش «ریچارد» معتقد است موضوع فرم بحث مهمی در اقتباس از آثار شکسپیر است و در دنیا این روند نظیر کارهایی که هنرمندان تئاتر آلمان و لهستان با آثار ویلیام شکسپیر کرده اند، انجام شده است.
نعیمی یادآور شد: در نمایش «ریچارد سوم» مساله کاراکتر بیشتر از قصه برایم مهم بود زیرا کاراکترها جای بحث و کنکاش فراوان داشتند. معتقدم شکسپیر در زمان نوشتن نمایشنامه «ریچارد سوم» هنوز به تبحری که در خلق درام های بعدی خود داشت، نرسیده بود از این در ابتدا نیاز داشتم به لحاظ درام نویسی روی این اثر کار کنم. بخشی از موضوع اقتباس به مفهوم فرم مربوط می شود زیرا اگر دراماتورژ بحث اقتباس را پیش بگیرد و به مفهوم فرم توجه نکند، اقتباس معنایی نخواهد داشت. دغدغه اول من در نمایش «ریچارد» ابتدا محتوا بود و در قدم دوم فرم برایم مهم بود.
وی در ادامه سخنان خود توضیح داد: در نمایشنامه «ریچارد سوم» کاراکترها خودافشایی می کنند ولی من این قالب را کنار گذاشتم، از این رو در نمایشنامه «ریچارد» گذاشتم کاراکترهای دیگر درباره ریچارد و باقی شخصیت ها صحبت کنند. در نمایش «ریچارد» کاراکترها بیشتر به جای بروز و خودافشایی به پنهان کردن می پردازند.
این نمایشنامه نویس و کارگردان تئاتر با بیان اینکه دغدغه اش این بود که در نمایش «ریچارد» چگونه پلی بین گذشته و امروز ایجاد کند، افزود: دغدغه ام این بود که این اثر به مخاطب بگوید که شاهد اجرایی صرفا تاریخی نیست. اولین کار این بود که مفهوم زبان شکسپیری نمایش «ریچارد سوم» را کنار بگذارم و با زبانی ساده تر اما نه محاوره ای، چیزی را دستمایه قرار دهم که مخاطب وقار کاراکترها را احساس کند و در عین حال فاصله زمانی ممکن با اثر را احساس نکند. اتفاقی که در نمایشنامه «ریچارد» و اقتباس از نمایشنامه «ریچارد سوم» افتاد، کار کارگردانی من را راحت تر کرد.
نعیمی در پایان تأکید کرد: نگاهی را که طی این سال های اجرا در تئاتر به آن رسیده ام، در میزانسن ها، فرم و باقی بخش های اجرای نمایش «ریچارد» لحاظ می کنم تا مخاطب از تماشای این اثر لذت ببرد و رنگ، زیبایی و داستانی قابل فهم را ببیند و امیدوارم نمایش «ریچارد» جایی برای اندیشه و فکر نیز برای مخاطب داشته باشد.
نمایش «ریچارد» با حضور بازیگرانی چون حامد کمیلی و شقایق فراهانی از روز دوشنبه ۱۸ تیر در تالار وحدت روی صحنه می رود.
عکس کنار خبر از مصطفی قاهری است.
کد خبر 4337289منبع: مهر
کلیدواژه: تئاتر ایران تالار وحدت حمیدرضا نعیمی نمایشنامه نویس کارگردان تئاتر تئاتر ایران فیلم سینمایی موسیقی ایرانی کنسرت موسیقی سینمای مستند رادیو فیلم کوتاه بازیگر سینما کارگردان تئاتر خانه سینما تئاتر شهر سریال ایرانی رادیو نمایش
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۵۰۸۹۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
(ویدئو) تحریم‌ها و اقتصاد نابسامان فرش ایران را به زیر کشید؛ ما منزوی شده‌ایم
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی
فرارو- آسوشیتدپرس نوشت: بازار تاریخی کاشان در مرکز ایران زمانی در مسیر اصلی کاروان‌ها قرار داشت که فرش‌های ابریشمی آن در سراسر جهان شناخته شده بود. اما برای بافندگانی که سعی می‌کنند قالی‌های خود در زیر طاق‌های باستانی آن بفروشند، دنیایشان تنها از زمان فروپاشی توافق هسته‌ای ایران با قدرت‌های جهانی و تنش‌های گسترده‌تر با غرب به هم ریخته است.
به گزارش فرارو، بر اساس آمار گمرک ایران، صادرات فرش که دو دهه پیش از مرز ۲ میلیارد دلار گذشت، در سال گذشته به کمتر از ۵۰ میلیون دلار کاهش یافته است. با ورود کمتر گردشگران و افزایش مشکلات در انجام معاملات بین المللی، فرش‌های ایرانی فروخته نمی‌شوند.
علی فائز، صاحب یک مغازه فرش در بازار کاشان گفت گفت: آمریکایی‌ها از بهترین مشتریان ما بودند. قالیچه یک کالای لوکس است و مشتاق خرید آن بودند و خرید‌های بسیار خوبی انجام می‌دادند. متأسفانه این قطع شده است و ارتباط بین دو کشور برای رفت و آمد بازدیدکنندگان از بین رفته است.
صنعت قالیبافی کاشان در فهرست میراث فرهنگی ناملموس یونسکو به ثبت رسیده است. بسیاری از بافندگان را زنان تشکیل می‌دهند که مهارت‌های لازم را نسل به نسل فراگرفته و از موادی مانند برگ درخت انگور و پوست میوه انار و گردو برای ساختن رنگ‌های نخ‌های خود استفاده می‌کنند. تولید یک فرش ممکن است ماه‌ها طول بکشد.
برای دهه‌ها، گردشگران غربی و دیگران از ایران دیدن می‌کردند و قالی‌هایی را به خانه‌های خود می‌بردند. پس از انقلاب اسلامی ۱۹۷۹، ایالات متحده تحریم‌ها را علیه ایران افزایش داد. اما در سال ۲۰۰۰، دولت بیل کلینتون، ممنوعیت واردات خاویار، قالیچه و پسته ایرانی را لغو کرد. مادلین آلبرایت، وزیر امور خارجه وقت آمریکا در آن زمان گفت: ایران در محله‌ای خطرناک زندگی می‌کند. ما از تلاش‌ها برای کاهش خطر آن استقبال می‌کنیم.
در سال ۲۰۱۰، با افزایش نگرانی‌ها در مورد برنامه هسته‌ای ایران، ایالات متحده دوباره واردات فرش‌های ایرانی را ممنوع کرد. اما در سال ۲۰۱۵، ایران به توافق هسته‌ای با قدرت‌های جهانی دست یافت و تجارت فرش یک بار دیگر مجاز شد. سه سال بعد، در سال ۲۰۱۸، دونالد ترامپ، رئیس جمهور وقت آمریکا، به طور یکجانبه ایالات متحده را از توافق هسته‌ای خارج کرد.
فائز با اشاره به تجدید تحریم‌ها به آسوشیتدپرس گفت: از زمانی شروع شد که ترامپ آن سند را امضا کرد. او همه چیز را خراب کرد.
عبدالله بهرامی، مدیرعامل اتحادیه سراسری تعاونی‌های تولید کنندگان فرش دستباف ایران نیز علت سقوط این صنعت را تحریم‌های ترامپ دانست. وی ارزش صادرات به آمریکا را قبل از تحریم‌ها سالانه ۸۰ میلیون دلار اعلام کرد. او گفته بود که تمام دنیا ایران را با قالی‌هایش می‌شناختند.
بدتر شدن اوضاع همان چیزی است که فروشندگان فرش به عنوان کاهش ورود گردشگران به کاشان نیز تلقی می‌کنند. روزنامه شرق در سال گذشته نوشته بود که گردشگری پرارزش آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها در ایران تا حد زیادی متوقف شده است. عزت الله ضرغامی، وزیر گردشگری ایران، در آوریل تاکید کرد که ۶ میلیون گردشگر در ۱۲ ماه گذشته از کشور دیدن کرده اند، هرچند که احتمالاً شامل زائران مذهبی و همچنین افغان‌ها و عراقی‌هایی می‌شود که هزینه کمتری دارند.
اما حتی آن دسته از گردشگرانی که حضور پیدا می‌کنند، با چالش سیستم مالی ایران روبرو هستند، جایی که هیچ کارت اعتباری بزرگ بین المللی کار نمی‌کند.
فائز گفت: هفته پیش یک مشتری چینی داشتم. او در تلاش بود تا به نحوی پرداخت را انجام دهد، زیرا عاشق فرش بود و نمی‌خواست آن را رها کند. ما باید به کسانی که می‌توانند پول انتقال دهند و حساب‌های بانکی در خارج از کشور داشته باشند، کمیسیون زیادی بپردازیم. گاهی اوقات آن‌ها سفارشات خود را لغو می‌کنند، زیرا پول نقد کافی همراه خود ندارند.
سقوط ارزش ریال باعث شده بسیاری از ایرانیان نیز نتوانند فرش دستباف را خریداری کنند. دستمزد‌ها در این صنعت پایین است و همین امر منجر به افزایش تعداد مهاجران افغان در کارگاه‌های اطراف کاشان می‌شود.
جواد آمرزش، یکی از معدود طراحان قدیمی کاشان گفت سفارشات او از ۱۰ سفارش در سال به تنها دو نفر کاهش یافته است. او کارکنان خود را اخراج کرده و اکنون به تنهایی در فضایی تنگ کار می‌کند.
وی گفت: تورم هر ساعت افزایش می‌یابد. مردم بار‌ها از تورم ضربه خوردند. من در یک کارگاه بزرگ چهار تا پنج دستیار داشتم. او در حالی که به تنهایی در کارگاهش خنده‌ای تلخ کرد، افزود: ما منزوی شده‌ایم.
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان